Ewa Bem: życie i kariera „pierwszej damy polskiego jazzu”
Ewa Bem-Sibilska, urodzona 23 lutego 1951 roku w Warszawie, to postać, która na stałe wpisała się w historię polskiej muzyki. Uznawana za „pierwszą damę polskiego jazzu”, jej niezwykły talent wokalny, charyzma i unikalny styl przez dekady zachwycają kolejne pokolenia słuchaczy. Choć jej korzenie tkwią mocno w świecie jazzu, artystka z powodzeniem eksplorowała również gatunki popu i bluesa, tworząc repertuar, który rezonuje z szeroką publicznością. Jej obecność na scenie muzycznej to nie tylko pasmo sukcesów, ale również historia determinacji i pasji, która trwa nieprzerwanie od lat 70. XX wieku.
Początki kariery Ewy Bem
Droga Ewy Bem na szczyty polskiej sceny muzycznej rozpoczęła się w 1969 roku, kiedy to dołączyła do Grupy Bluesowej Stodoła. To właśnie tam szlifowała swój warsztat wokalny, zgłębiając tajniki jazzu i bluesa. Rok później, w 1970 roku, jej talent został doceniony przez zespół Bemibek, który wkrótce przekształcił się w Bemibem. Z tym zespołem Ewa Bem nagrała wiele pamiętnych utworów i koncertowała, budując swoją rozpoznawalność. Po rozpadzie grupy w 1974 roku, artystka zdecydowała się na karierę solową, która otworzyła nowy, niezwykle owocny rozdział w jej życiu zawodowym.
Największe przeboje i płyty
Na przestrzeni lat Ewa Bem obdarzyła fanów niezliczoną ilością wspaniałych piosenek, które na stałe wpisały się w kanon polskiej muzyki rozrywkowej. Do jej najbardziej znanych wykonań należą takie utwory jak energetyczne „Żyj kolorowo”, romantyczne „Moje serce to jest muzyk” czy ponadczasowe „Wyszłam za mąż, zaraz wracam”. Jej powrót na rynek fonograficzny w 1997 roku z albumem „Bright Ella’s Memorial” został uhonorowany prestiżową nagrodą Fryderyka za Najlepszy album jazzowy, co potwierdziło jej niezmiennie wysoką pozycję w gatunku. Kolejny, wydany w 2001 roku album „Mówię tak, myślę nie”, przyniósł jej kolejne dwa Fryderyki – w kategorii Album roku – pop oraz statuetkę dla wokalistki roku, podkreślając wszechstronność i aktualność jej twórczości.
Trudne momenty w życiu Ewy Bem
Życie Ewy Bem, mimo licznych sukcesów artystycznych, naznaczone było również poważnymi wyzwaniami natury osobistej i zdrowotnej, które wymagały od niej ogromnej siły i determinacji. Te trudne doświadczenia często splatały się z jej drogą artystyczną, ale nigdy nie złamały jej ducha ani nie przeszkodziły w dalszym tworzeniu muzyki.
Walka z rakiem jajnika
W czerwcu 2021 roku świat obiegła informacja o tym, że Ewa Bem zmaga się z rakiem jajnika w IV stadium. Diagnoza ta była szokiem nie tylko dla niej samej, ale również dla jej fanów i bliskich, zwłaszcza że artystka regularnie poddawała się badaniom profilaktycznym. Mimo tej druzgocącej wiadomości, Ewa Bem nie poddała się. Artystka podjęła walkę z chorobą, przechodząc kolejne etapy leczenia, w tym chemioterapię. Choć obecnie jest w remisji, nadal pozostaje pod stałą opieką medyczną, co świadczy o jej niezłomnej postawie i determinacji w walce o każdy dzień.
Pożegnanie z mężem i córką
Życie Ewy Bem przyniosło również bolesne pożegnania z najbliższymi. Artystka doświadczyła ogromnej straty, tracąc ukochaną córkę Pamelę, która zmarła w 2017 roku w wieku zaledwie 39 lat na glejaka. To było niewyobrażalne cierpienie dla matki. Kilka lat później, 17 stycznia 2024 roku, Ewa Bem musiała pożegnać również swojego męża, Ryszarda Sibilskiego. Te osobiste tragedie z pewnością odcisnęły głębokie piętno na jej życiu, ale artystka potrafiła odnaleźć w sobie siłę, by kontynuować swoją pasję i wracać do aktywności artystycznej.
Sukcesy i wyróżnienia artystki
Kariera Ewy Bem jest usiana licznymi sukcesami i prestiżowymi wyróżnieniami, które świadczą o jej niekwestionowanym wkładzie w polską kulturę muzyczną. Jej talent i długoletnia praca artystyczna zostały docenione przez krytyków, środowisko muzyczne oraz publiczność.
Nagrody Fryderyka i „Jazz Forum”
Ewa Bem wielokrotnie była doceniana przez polskie środowisko muzyczne. W latach 1983–1984 oraz 1986–1987 jej talent został wyróżniony tytułem wokalistki roku w plebiscycie prestiżowego magazynu „Jazz Forum”. Te nagrody potwierdziły jej dominującą pozycję na polskiej scenie jazzowej. W późniejszych latach jej powrót na rynek fonograficzny z albumem „Bright Ella’s Memorial” przyniósł jej Fryderyka za Najlepszy album jazzowy w 1997 roku. Z kolei album „Mówię tak, myślę nie” z 2001 roku zdobył Fryderyka w kategorii Album roku – pop oraz statuetkę dla wokalistki roku. W 2023 roku artystka otrzymała Złoty Fryderyk w kategorii „Muzyka jazzowa”, co jest wyrazem uznania za całokształt jej twórczości i wkład w rozwój gatunku.
Zasłużony Medal Gloria Artis
Potwierdzeniem ogromnego znaczenia Ewy Bem dla polskiej kultury jest również przyznany jej w 2008 roku Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”. To jedno z najwyższych odznaczeń państwowych, przyznawane osobom zasłużonym dla polskiej kultury i sztuki. Medal ten jest dowodem docenienia jej wieloletniej pracy artystycznej, promocji polskiej muzyki oraz jej wpływu na kształtowanie gustów muzycznych.
Dyskografia i filmografia
Ewa Bem, jako wszechstronna artystka, poza działalnością muzyczną, ma na swoim koncie również udział w produkcji filmowej. Jej wszechstronność i aktywność na przestrzeni lat zaowocowały bogatym dorobkiem artystycznym.
Jej dyskografia jest imponująca i obejmuje wiele solowych albumów oraz udział w nagraniach zespołowych. Do jej najbardziej znanych płyt należą między innymi „Bright Ella’s Memorial”, „Mówię tak, myślę nie”, a także wcześniejsze dokonania z zespołem Bemibem. Jej muzyka, charakteryzująca się wyrafinowanym jazzowym brzmieniem, często przeplatanym elementami popu i bluesa, zdobyła uznanie zarówno krytyków, jak i szerokiej publiczności. Artystka przypomniała o sobie również w 2021 roku, ogłaszając powrót na scenę muzyczną i świętując 50-lecie pracy artystycznej, co zaowocowało serią koncertów. W kontekście filmografii, warto wspomnieć o jej udziale w kultowej komedii Stanisława Barei „Miś” z 1980 roku, gdzie Ewa Bem zaśpiewała niezapomnianą pastorałkę „Lulejże mi lulej”, dodając filmowi niepowtarzalnego klimatu.
Często zadawane pytania o Ewę Bem
Ewa Bem, jako jedna z najbardziej rozpoznawalnych i cenionych postaci polskiej sceny muzycznej, budzi zainteresowanie wielu osób. Poniżej znajdują się odpowiedzi na najczęściej zadawane pytania dotyczące jej życia i kariery.
Ile lat ma Ewa Bem?
Ewa Bem, urodzona 23 lutego 1951 roku, w 2025 roku obchodzi 74. urodziny.
Z jakimi zespołami związana była Ewa Bem na początku kariery?
Na początku swojej kariery artystycznej, w 1969 roku, Ewa Bem rozpoczęła działalność w Grupie Bluesowej Stodoła, a następnie, od 1970 roku, była wokalistką zespołu Bemibek, później znanego jako Bemibem.
Jakie są największe przeboje Ewy Bem?
Do najbardziej znanych utworów Ewy Bem należą piosenki takie jak „Żyj kolorowo”, „Moje serce to jest muzyk” oraz „Wyszłam za mąż, zaraz wracam”.
Czy Ewa Bem choruje?
Tak, Ewa Bem choruje na raka jajnika w IV stadium. Mimo trudnej diagnozy, artystka jest w trakcie leczenia i obecnie znajduje się w remisji, choć nadal przyjmuje chemioterapię.
Czy Ewa Bem miała dzieci?
Tak, Ewa Bem miała dwie córki. Z pierwszym mężem wychowywała córkę Pamelę (1978–2017), która zmarła na glejaka. Z drugim mężem, Ryszardem Sibilskim, ma córkę Gabrielę (ur. 1995).
Jakie najważniejsze nagrody zdobyła Ewa Bem?
Ewa Bem jest laureatką wielu prestiżowych nagród, w tym kilkukrotnych Fryderyków (za album jazzowy, album pop oraz dla wokalistki roku), a także Złotego Fryderyka w kategorii „Muzyka jazzowa” w 2023 roku. W 2008 roku otrzymała Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”. Wielokrotnie była również okrzyknięta wokalistką roku w plebiscycie „Jazz Forum”.
Dodaj komentarz