Początki miłości: jak poznali się Danuta i Zbigniew Lew-Starowiczowie?
Spotkanie w szpitalu – iskra, która rozpaliła uczucie
Historia miłości Danuty i Zbigniewa Lew-Starowiczów rozpoczęła się w miejscu, które dla wielu jest symbolem troski i ratunku – w szpitalu. To właśnie tam, podczas rutynowej konsultacji medycznej, los zetknął ze sobą dwoje ludzi, którzy mieli stworzyć niezwykłe partnerstwo, zarówno w życiu prywatnym, jak i zawodowym. Danuta, z wykształcenia i pasji specjalistka chirurgii dziecięcej, pracowała w Szpitalu Bielańskim, miejscu, gdzie każdego dnia stawiała czoła wyzwaniom medycyny. Zbigniew, już wtedy znany psychiatra i przyszły profesor, którego głos stał się synonimem edukacji seksualnej w Polsce, trafił do niej właśnie w tym szpitalnym otoczeniu. To nie był typowy romans znad kawy czy na sali balowej; ich pierwsze spotkanie naznaczone było profesjonalizmem, ale jednocześnie kryło w sobie potencjał na coś znacznie głębszego. Iskra, która zapłonęła w szpitalnych korytarzach, okazała się na tyle silna, że przerodziła się w wielką miłość, która przetrwała dekady i stała się inspiracją dla wielu. To właśnie w tym nietypowym miejscu, gdzie codzienne życie splatało się z walką o zdrowie, narodziło się uczucie, które miało zdefiniować ich wspólne życie.
Wspólne życie i pasje: Danuta Lew-Starowicz u boku Zbigniewa
Małżeństwo przez 40 lat: siła zaufania i akceptacji
Danuta i Zbigniew Lew-Starowiczowie przez 40 lat tworzyli małżeństwo, które dla wielu było wzorem siły, wzajemnego wsparcia i głębokiego zaufania. Ich związek, choć osadzony w świecie nauki i medycyny, opierał się na fundamentalnych zasadach, które sama Danuta uważała za klucz do udanego partnerstwa. Wzajemna miłość i zaufanie, a także akceptacja zalet i tolerowanie wad – te słowa najlepiej opisują fundament, na którym budowali swoje wspólne życie. W świecie, gdzie Zbigniew Lew-Starowicz był postacią publiczną, znaną z odważnych poglądów i otwartości na trudne tematy związane z seksualnością, Danuta była jego cichym, ale niezwykle ważnym wsparciem. Jej obecność, spokój i zrozumienie pozwalały mu realizować swoją pasję naukową i edukacyjną. Nie była jedynie żoną znanego męża; była partnerką, która rozumiała jego powołanie i wspierała go na każdym kroku, tworząc stabilną przystań w dynamicznym świecie jego kariery. Ich partnerstwo było dowodem na to, że nawet w życiu osób publicznych, prywatne życie może być oazą spokoju i głębokiej więzi.
Podróże, taniec i kuchnia – wspólne chwile pary
Poza codziennymi obowiązkami i wyzwaniami zawodowymi, Danuta Lew-Starowicz i Zbigniew Lew-Starowicz pielęgnowali wspólne pasje, które dodawały kolorytu ich życiu i cementowały ich związek. Jedną z ich największych radości były podróże. Odkrywanie nowych miejsc, kultur i smaków pozwalało im na oderwanie się od codzienności i wspólne tworzenie niezapomnianych wspomnień. Szczególnie upodobali sobie egzotyczne kuchnie, co świadczy o ich otwartości na nowe doznania i chęci dzielenia się nimi. Ich wspólne chwile były również pełne ruchu i radości, ponieważ para często tańczyła razem. Określali swój karnawał jako trwający cały rok, co doskonale oddaje ich żywiołowość i umiejętność czerpania radości z życia. Ten taniec, metaforyczny i dosłowny, symbolizował ich harmonię, wzajemne zrozumienie i energię, którą wnosili do swojego związku. Te wspólne chwile były dowodem na to, że nawet w długim i stabilnym związku, kluczem do pielęgnowania uczucia jest wspólne spędzanie czasu na aktywnościach, które oboje kochają.
Danuta Lew-Starowicz jako wsparcie w karierze męża
Danuta Lew-Starowicz odegrała nieocenioną rolę w życiu zawodowym swojego męża, prof. Zbigniewa Lwa-Starowicza. Choć sama była cenioną lekarką o specjalizacji w chirurgii dziecięcej, swoje życie prywatne i zawodowe potrafiła tak zorganizować, aby w pełni wspierać męża w jego dynamicznej karierze seksuologa, psychiatry i psychoterapeuty. Była nie tylko jego partnerką życiową, ale także swoistą organizatorką życia zawodowego Zbigniewa. Dbała o logistykę, harmonogramy, a także o to, aby w zgiełku jego publicznej działalności, zawsze znalazł czas na odpoczynek i regenerację. Jej wsparcie było fundamentem, na którym Zbigniew mógł budować swoją edukację seksualną i działalność naukową, docierając do tysięcy ludzi z cenną wiedzą. W świecie, gdzie często przypisuje się rolę wspierającą wyłącznie kobietom w ich domu, przypadek Danuty Lew-Starowicz pokazuje, że partnerstwo w związku może przybierać różne formy, a siła kobiety tkwi nie tylko w jej własnych osiągnięciach, ale także w jej zdolności do wspierania rozwoju ukochanej osoby. Jej wsparcie było cichym, ale niezwykle istotnym elementem sukcesu prof. Lwa-Starowicza.
Dziedzictwo i pożegnanie: pamięć o Danucie i Zbigniewie Lew-Starowiczach
Odejście Danuty Lew-Starowicz – strata bliskiej osoby
Listopad 2020 roku przyniósł smutną wiadomość o odejściu Danuty Lew-Starowicz. Jej śmierć w wieku 71 lat była ogromną stratą nie tylko dla jej najbliższej rodziny, ale także dla środowiska medycznego, w którym pracowała jako specjalistka chirurgii dziecięcej. Danuta była osobą, która swoim życiem pokazała siłę spokoju, profesjonalizmu i głębokiego zaangażowania w swoją pracę. Choć jej mąż, prof. Zbigniew Lew-Starowicz, był postacią publiczną, on sam wielokrotnie podkreślał, jak ważna była dla niego obecność i wsparcie żony. Jej odejście było dla niego stratą bliskiej osoby, która przez 40 lat była jego ostoją, partnerką i największą miłością. Pamięć o niej żyje nie tylko we wspomnieniach jej bliskich, ale także w historii ich wspólnego życia, w którym odgrywała kluczową rolę jako wsparcie i towarzyszka. Jej postawa i osiągnięcia w dziedzinie medycyny dziecięcej pozostają ważnym elementem jej dziedzictwa.
Ostatnie pożegnanie Zbigniewa Lwa-Starowicza i wspólny grobowiec
Profesor Zbigniew Lew-Starowicz, seksuolog, psychiatra i psychoterapeuta, zmarł 13 września 2024 roku. Jego odejście zakończyło pewien etap w polskiej nauce i edukacji seksualnej. Ostatnie pożegnanie profesora odbyło się na Cmentarzu Komunalnym Północnym w Warszawie, gdzie spoczął w wspólnym grobowcu ze swoją ukochaną żoną, Danutą Lew-Starowicz. Ten symboliczny gest podkreśla głęboką więź, która łączyła ich przez całe życie. Ich wspólny grobowiec, znajdujący się w kwaterze S-III-14, rząd 9, grób 3, jest miejscem, gdzie pamięć o nich może być pielęgnowana przez kolejne pokolenia. Jest to świadectwo ich partnerstwa, które przetrwało próbę czasu i nawet po śmierci pozostało zjednoczone. Zbigniew Lew-Starowicz, który całe życie poświęcił edukacji i otwieraniu ludzi na tematy związane z miłością i seksem, sam odszedł, pozostawiając po sobie bogate dziedzictwo naukowe i ludzkie. Fakt, że spoczął u boku swojej żony, jest pięknym zwieńczeniem ich wspólnej, wielkiej miłości.
Rodzina i prywatne życie Lew-Starowiczów
Dzieci i kontynuacja dziedzictwa prof. Lwa-Starowicza
Choć prywatne życie prof. Zbigniewa Lwa-Starowicza było przedmiotem zainteresowania opinii publicznej, jego relacje rodzinne stanowiły dla niego ważną wartość. Z pierwszego małżeństwa miał troje dzieci, a ze związku z Danutą Lew-Starowicz nie doczekał się potomstwa. Jednakże, jego rodzina rozszerzyła się dzięki jego synowi, Michałowi. Michał Lew-Starowicz, syn z drugiego małżeństwa, poszedł w ślady ojca, stając się seksuologiem i kontynuując jego misję w zakresie edukacji seksualnej. To pokazuje, że dziedzictwo prof. Lwa-Starowicza nie ogranicza się jedynie do publikacji naukowych i wykładów, ale żyje także w kolejnym pokoleniu, które dzieli jego pasję do pomagania ludziom w zrozumieniu złożoności ludzkiej seksualności i relacji. Choć Danuta Lew-Starowicz nie była biologiczną matką Michała, z pewnością otaczała go troską jako część rodziny, którą współtworzyła z profesorem. Jej obecność w życiu rodziny była ważnym elementem stabilności i wsparcia.
Dodaj komentarz